در ميان شهر خرم‌آباد و بر فراز يك تپه بزرگ سنگي ، قلعه معروف و تاريخي «فلك‌الافلاك» قرار دارد . در زير تپه‌اي كه قلعه بر روي آن ساخته شده ، يك چشمه بزرگ جاري است . تاريخ بنا و نام سازنده اصلي آن مشخص نيست ، ولي در گذشته به نام قلعه «شاپور خواست» مشهور بوده است . از زمان قاجاريه بر اين قلعه "فلك الافلاك" مي‌گويند . قلعه 8 برج دارد و محيط كلي آن 60/228 متر است ارتفاع بلندترين ديوار آن تا سطح تپه 5/22 متر است . در ورودي قلعه به يك راهرو سرپوشيده منتهي مي‌شود كه در سمت غربي آن 2 اتاق و در سمت شرقي آن يك اتاق وجود دارد .
اين راهرو با شيب كم به صحن اوّل قلعه مرتبط مي‌شود . صحن اول 5/22*31 متر در جهت شمالي- جنوبي است و 8 اتاق دارد . در شمال شرقي آن ، راهرويي ساخته شده كه با 7 پلّه به محوطه‌اي كه چاه معروف نيز در آن واقع شده ، منتهي مي‌شود . در گذشته آب مورد نياز ساكنان قلعه از اين چاه تأمين مي‌شده است . در جنوب قلعه ، راهرويي وجود دارد كه به صحن قلعه راه دارد . صحن دوم قلعه مستطيل شكل به مساحت 21*29 متر است . طول اين صحن در جهت شرقي - غربي است و 16 اتاق دارد . كف اتاق‌ها 5/1 متر بلندتر از كف حياط است و ورودي آن‌ها ، 4 پله دارد .
در قسمت جنوبي آن 3 اتاق و 3 كفش كن و در شمال آن ، 14 اتاق و 4 كفش‌كن و در سمت شرقي ، 5 اتاق و 3 كفش‌كن و در قسمت غربي كه تازه‌ساز است 14 اتاق و 2 راهرو وجود دارد . در شمال شرقي قلعه ، راهرويي است كه به اتاق تاريك كه گويا زندان بوده است ، منتهي مي‌شود و سپس با پله‌هايي به پشت‌بام منتهي مي‌گردد . كنگره‌هاي قلعه ، به فرمان رضاشاه ساخته شده‌اند . در اطراف تپه نيز ، آثار سنگ قلوه‌اي ديده مي‌شود و برج‌هاي جنوبي بر بناي سنگ قلوه‌اي نهاده شده‌اند . قلعه فلك الافلاك در دوره پهلوي محل نگهداري زندانيان سياسي بود . اين قلعه يكي از بناهاي تاريخي است كه با گذشت زمان هنوز استوار و پابرجاست و اثري مهّم و محكم با ارزش جهانگردي فراوان است . بخشي از اين قلعه به موزه تبديل شده است .